Ciąg Myśli.

Ciąg myśli wynurzających się z mojej głowy czasami mnie zaskakuje. Ciekawa rzecz ta maszyna, którą jesteśmy. Człowiek to niesamowicie skomplikowany organizm. Wynalazek, który bardzo szybko potrafi przystosować się do nowej, drastycznie innej sytuacji lub z czasem powoli nakłada na siebie warstwy doświadczenia stające się instynktem. Setki tysiące kilometrów spędzone za kółkiem zmieniły nie jedną rzecz w moim ciele lub w moim myśleniu, tego jestem pewny.

Pomijając fakt że jestem już prawie cyborgiem i czuję każde kręcące się koło mojej maszyny, czytając ruch przede mną odbieram rzeczywistość całkiem inaczej. Nieświadomie rejestruję każdy szczegół, każdy mały błysk blisko i daleko. Czuję prędkość każdego pojazdu za i przede mną. Uwielbiam zatłoczone ale płynne autostrady. Wtedy wyłącza mi się myślenie, ale tylko na klikanaście minut.

Zastanawiam się skąd i dlaczego akurat w tej chwili celownik  powoduje tą a nie inną lawinę wspomnień i myśli. Czasami wytłumaczenie jest dość łatwe: usłyszana nuta lub znajomy zapach z dzieciństwa, to już nie raz było dokumentowane. Mnie bardziej ciekawią przypadki, gdy bez żadnej widocznej przyczyny myśli wchodzą na zdumiewające tory. Na pewno musi istnieć jakiś mechanizm, tego jestem pewny.

Myśli, migawki z miejsc, do których coraz częściej wracam, czasami całkowicie przypadkowo, czasami nieświadomie celowo. Nurt tego jest coraz szybszy. Różnie bywa w życiu, o tym się już nie raz przekonałem, ale ja lubię marzyć. I wciąż sobie marzę. Dziś 21, zatem wszystkiego najlepszego.