Krótki kurs w okolice Chicago.

 Lubię jeździć daleko, ale równie dobrze mogę się zrelaksować robiąc króciaka w okolice Chicago. Tak, na tym kontynencie kurs do 1500km w jedną stronę jest uważany jako bliski wyjazd. Biorąc pod uwagę czas pracy i przeciętną prędkość jaką możemy uzyskać 'dużym' tutaj w jednym cyklu pracy, bardzo łatwym jest wyjechać wieczorem i dostarczyć towar następnego dnia 1000km dalej. Gdy wybieram się w taką podróż podchodzę do tego jak do małej niedzielnej przejżdżki samochodem. Biorę tylko koszulki na zmianę i minimalną ilość żywności bo będę nieobecny góra 3-4 dni. Nazywę to spacerkiem.

Często niestety bywa tak że ładunki na takich szlakach są dziwnie zorganizowane mimo że da je się wykonać całkowicie na legalu. Oto ostatnie moje zlecenie. Szef kazał mi się stawić w firmie o 14:00 i jeszcze przez telefon zaznaczył że dwie pierwsze zrzutki mam jutro 900km dalej. W całej naczepie miałem towar do czterech miejscowości. Odległość dzieląca pierwszą od ostatniej to następne tysiąc kilometrów. Nie będę Wam tłumaczył szczegółów czasu pracy, ale żeby wszystko było legalne musiałbym jechać na styk przez dwie nocki i na końcu każdej robić dostawy. Później męczenie się w kabinie bo w dzień trudno jest się wyspać gdy jest szum, zgiełk i jasno na dworze. Do tego zamiast wyjechac od razu z bazy o 14:00 musiałbym poczekać do wieczora i wyjechać około 20:00 i modlić się żeby na granicy nie było utrudnień żeby nie spóźnić się na dostawę. Totalny absurd tym bardziej że nie lubię męczyć się po nocach, szczególnie jeśli nie muszę. Wykonałem więc chwyt, który jest stosowany przez tutejszych kierowców od lat: cofnąłem książkę z czasem pracy przed granicą. Dlaczego przed granicą? Bo do niej nie zostawiłem ani jednego śladu  który można by sprawdzić w książce: nie miałem żadnego rachunku ani za paliwo(oczywiście z bazy wyjechałem z pełnymi kotłami ropy) ani za przejazd płatną drogą. Do tego wszystkie sześć stałych wag jakie miałem po drodze były zamknięte więc na żadnej z nich nie zanotowano mojej rejestracji (tak do końca nie jestem pewien czy spisują czasy przejazdów w Ontario ale mimo wszystko liczę się z tym).

Ruszyłem więc z Montrealu o 15:00, wylądowałem pod granicą około północy, poszedłem spać  i przez cztery godziny zdrowego snu zregenerowałem siły żeby podjechać ostatnie 90km na pierwszą dostawę. Granica o piątej rano też jest bardziej przelotowa więc spędziłem na niej dokładnie siedem minut. Podczas rozładunku dalszy sen: akurat nie przyszkadzało mi że wózkowemu zajęło półtorej godziny żeby zdjąć mi jedną paletę a sen na drugi spust to piękna rzecz, oj piękna! Jak wygonili mnie z pod rampy zdrzemnąłem się jeszcze z pół godzinki na parkingu i otworzyłem oczy już prawie świeży. Kawka i jedziemy dalej do drugiego miejsca rozładunku oddalonego o 200km. Teraz już bardziej na luzie bo nie miałem żadnego napięcia. Tam też jedna paletka i później tylko sześć godzin jazdy i wolne do następnego ranka na truck stopie zaledwie 20km od przed ostatniej zrzutki. Prysznic, cieply obiad i piwko (oczywiście po cichu :D) przed snem.

Powrót do Montrealu nie był tak przebojowy jak wyjazd, miałem pełny ładunek z Chicago. Przerobiona marchewka, która przybyła do zakładu gdzie ładowałem pociągiem towarowym z Kalifornii. W sumie cztery dni pracy i w zamian dość dobra kasa. Cóż lepszego żeby odpocząć od długich tras nie? Serio, dobrze jest sobie przypomnieć jak wygląda tryb pracy na krótkich dystansach ale robić to non stop może strasznie zmęczyć.

Owszem miałem jeszcze jedną opcję: powiedzieć szefowi żeby wypchał się z takim ładunkiem i przestawił mi awizację na dalszy termin. Z pewnością powiedziałby żebym jechał nocnym trybem więc wolałem wybrać opcję, która mimo nieleglana, wydawała mi się najbardziej rozsądna pod względem mojego ciała i bezpieczeństwa. Widzicie, urzędnicy oraz posłowie, którzy ustalają prawa są oddaleni od rzeczywistości. Dla nich człowiek, który nie pracował przez 10 godzin, czyli miał czas żeby wypocząc obojętnie czy to w nocy czy to w dzień, jest zdolny do prowadzenia 35 tonowego składu przez następne 11 godzin. Prawa nie mają nic wspólnego z biologią i naturą ciała ludzkiego choć chyba wszyscy wiedzą że najlepiej śpi się w nocy nie? Więc póki jeszcze na tym kontynencie mogę, to jeżdżę w miarę tak żeby mi to pasowało i gdy mam możliwość sobie pomóc to robię to. Oczywiście nie jeżdżę jak wariat 24 godziny pod rząd jak to się robiło jeszcze nie tak dawno na tym kontynencie. Dla mnie zdrowy sen to podstawa. Jestem gorliwym zwolenikiem nie przeginania z czasem pracy ale nie cierpię absurdu. Powiem Wam że od czasu doświadczenia europejskiego nauczyłem się idealnego planowania i opcji, którą opisałem w tym wpisie użyłem dwukrotnie od września. Więc postęp jest ;)