W drodze do stutysięcznego wejścia.

Nie sądziłem że ten blog odniesie taki sukces. Dla mnie taka liczba widzów jest sukcesem. Nie myślałem że tym co mam do przedstawienia zainteresuję aż tak dużą liczbę osób. Owszem, wiem że dużo użytkowników wchodzi tutaj parę razy dziennie, co przyśpiesza licznik ale mimo wszystko cieszę się a jednocześnie jestem zaskoczony że w jakiś sposób zwracam Waszą uwagę na życie jakie prowadzę. Mam w tym swój skromny cel. Chcę przyczynić się do tego żeby ogólna percepcja tego zawodu w naszym kraju się zmieniła.

Obecnie korzystam z wolnego czasu w domu który już się kończy. Pozwoliło mi to odetchnąć, oderwać się od trybu pracy i zapomnieć o CMRkach, o czasie pracy i o ruchu drogowym. Lubię pracować, ale lubię również odpoczywać. Choć po 6 dniach coś zaczyna mi kiełkować. Hmmmmmmm, co teraz się dzieje na autostradzie w okolicach Paryża? Albo w fabryce gdzie nie aż tak dawno ładowałem towar? To wszystko jest zarejestrowane w mojej pamięci i zaczyna konkretnie wywoływać we mnie uczucie braku. Braku drogi, braku styku z miejscami w których już byłem. Już niedługo będę musiał chyba ruszyć w świat i znów stać sie nomadem. Ruszę jak tylko Daf wyjedzie z serwisu. Teraz podobno wymieniają katalizator. Zobaczymy czy to coś pomoże na niebieski dymek. Chyba będzie tak że pomału wymienią w nim wszystko i będzie nówka.

W wolnym czasie starałem się myśleć o Was i skleciłem dwa filmiki które możecie obejrzeć na YT. Powiem szczerze że mimo że mam jeszcze parę pomysłów na dalsze produkcje to powoli zaczyna mi brakować natchnienia co mam dalej kręcić. Moim dużym lękiem to stać się monotonnym i nudnym. Dlatego proszę Was o pomysły i sugestie. Będę zapisywał te które uznam za interesujące i w ten sposób dam Wam okazję na to żeby uczestniczyć w tym blogu.