Znów trochę wspomnień.

Siedzę w domu i myślę sobie o różnych miejscach w których już byłem. Zawsze tak mam jak siedzę dłużej w jednej okolicy. Dziś nie wiem czemu chodzi mi po głowie Nowa Funlandia w Kanadzie. Tak sobie pomyślę, to nie byłem już tam ho ho ho... od ponad czterech lat. W nawiasie najwyższy czas to zmienić : zawsze muszę wracać w miejsca w których już byłem.




Tym sposobem więc pozwolę sobie trochę powspominać w wolnym czasie i zapraszam Was do odkrycia tej pięknej wyspy gdzie liczba mieszkańców jest równa liczby łosiów: około pól miliona osobowników.





Udałem tam się pierwszy raz mając zaledwie rok doświadczenia jazdy na truckach. Troche hardocorowo, bo pogoda potrafi tam być bardzo kapryśna, nawet późną wiosną.

Cóż. Zacznijmy od początku. Newfoundland to wyspa i żeby się na nią dostać trzeba płynąć aż sześć godzin promem z miejscowości North Sidney w Nowej Szkocji do Port-aux-Basques w Nowej Funlandii.







Na wyspę oczywiście płyniemy promem. Wygląda tu trochę pusto, grzałem jak głupi żeby być jednym z pierwszych bo w czasie jak jeździłem prom działał na zasadzie : first come, first served czyli kto pierwszy ten lepszy. Nie było rezerwacji i zawsze była gonitwa. W zależności od dnia były od jednego do trzech rejsów. Latem ze względu na turystów było ich więcej ale wtedy osobówki, jak zwykle miały pierszeństwo.




Wjazd na prom i już zaparkowany dumny z samego siebie że na styk potrafiłem dostosować się do wskazówek ustawiających mnie pracowników Atlantic Marine.

Ładowanie na prom wszystkich uczestników wycieczki trwa około godzinki, no może półtorej. Zależy na jaki statek się trafiało. W czasie kiedy pływałem z nimi mieli 3 statki, sądzę że teraz sprawa się rozwinęła.


Sam rejs jest nudny. Każdemu kierowcy trucka przypada w cenie kuszetka którą dzieli z trzema innymi kierowcami. Nie zawsze łatwo jest się wyspać ale jak trzeba to trzeba. Głównie płynąłem w nocy, dlatego uważałem rejs jako nudny. Za to zawsze byłem pierwszym który wyskakiwał z kajuty i zasuwał patrzeć jak wschodzi słońce. Pierwszy raz płynąłem pod koniec kwietnia. Na wodzie były jeszcze kawałki lodu. Coś wspaniałego.

I w taki sposób, wśród krzyków mew wita mnie poraz pierwszy Nowa Funlandia  : Wschód słońca. Przychodzi ono ze strony tętniącej życiem Europy. Nową Funlandię i Wyspy Brytyjskie dzieli zaledwie 4 i pół godziny różnicy czasowej.

Taki widok mamy  dziesięc minut od momentu zjazdu z promu. Jest tylko jedna główna droga przez całą wyspę i prowadzi ona do stolicy : St John's. Długość : około 900 km i pokonuje ją się bez większego wysiłku w dziewięc godzin czystej jazdy i to truckiem. Większość drogi to pustkowia, lasy i jeziora. Kiedyś wziąłem ze sobą pracownika promu który mieszkał właśnie w stolicy i opowiadał że jeśli zabraknie mi wody, wystarczy że zatrzymam się przy obojętnie jakim jeziorze i mogę sobie jej nabrać bez obawy. Wszystko tutaj jest czyste i niezanieczyszczone. Ludzkość jeszcze nie zdążyła wyrządzić większych szkód środowisku na tym skrawku ziemi.

Zdjęcia z drogi  do St John's, NL

i na sam konieck stolica oraz Atlantyk nad który się udałem.

gdzieś tam daleko starałem się wypatrzeć Europę :)

Tyle wspomnień. Wracając do rzeczywistości to jutro wyjazd w Polskę. Do końca tygodnia będę się kręcił po kraju. Czemu nie ! Ze Strykowa w okolice Szczecina a na piątek do samej Warszawy, no może ciut obok. I kto wie ! Może kolejny weekend w domu :)

A, i jeszcze jedno. Zostałem zaproszony do udzielenia wywiadu na stronie www.tircenter.eu. Oto i link do niego : http://www.tircenter.eu/wywiad-rafal-swiatowy-kierowca-ciezarowki